Canapytour en suspensionbridge in Tsitsikamma
Na een heerlijk uitgebreid ontbijt, met vers geperste sinaasappels afkomstig van de rondom gelegen sinaasappelboomgaarden, spraken we met Diederick de aankomende dagen door. Ashley en Vince wilden erg graag bungyjumpen vanaf 216 meter hoogte in National Park Tsitsikamma. Dit moest wel van te voren worden gereserveerd. Diederick klom in de telefoon en bestelde voor dinsdagochtend 19 juli om 10.00 uur de sprong. Voor de maandagmiddag adviseerde Diederick ons om in het National Park een canapytour te doen. Ook dit reserveerde hij voor ons. Het was nu alleen nog maar zaak om daar om 12.00 uur aanwezig te zijn. Om 11.50 uur parkeerden wij daar onze auto; net op tijd. Na een instructie en het vastmaken van alle zekeringen gingen we op pad met Carmen, Mary en een videoman die alles voor ons opnam. Naast ons 5 was ook Charline uit Kaapstad onderdeel van onze groep. Carmen vertelde ons van alles over de flora rond ons heen en de bomen van waar we vertrokken en waarop we weer terechtkwamen. Na ruim 2 uur vertrokken we naar onze slaapplaats voor deze nacht in het National Park. Bij het inchecken leek het erop dat er een fout met de boeking was gemaakt. En werd wat geschoven, zodat we als nog onze huisjes kregen waar we oorspronkelijk recht op hadden. Ad en Monique waren blij dat zij hun poot stijf hadden gehouden, want de huisjes stonden op een fantastische locatie aan het strand. Vanaf het terras hadden we zicht op de wilde zee. Fantastisch. Aangezien Joy nog steeds last had van haar enkel, bleef zij een poosje tv kijken, terwijl de rest de tocht richting de suspensionbridge maakten. Natuurlijk moest iedereen, behalve Monique dan, springen en huppelen op deze hangbruggen, waardoor je op een gegeven moment niet meer weet wanneer je jouw voet neer kan zetten. Iets wat Monique niet kan waarderen en daardoor liever wacht tot iedereen aan de overkant is. Na de wandeling koopt Ashley een mooie leren tas, die zij zichzelf vanwege het behalen van haar bachelor wel gunt. Het plan om te braaien, laten we voor wat het is. We schuiven lekker aan in het restaurant. Om 20.15 uur is iedereen eigenlijk al weer zo moe, dat ze liefst het bed induiken. Bijzonder wat de korte dagen doen met je energielevel. Zodra de zon rond 17.30 uur ondergaat, begint de avond.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}